Thuis zijn in jezelf ontstaat door de adem te ontvangen in de onderste ademruimte. En dat betekent dat we een juiste tonus hebben in de onderrug, de onderbuik en de bekkenbodem, zodat we letterlijk de adembeweging in die gebieden kunnen ervaren. Dan zijn we goed geworteld in onszelf, in verbinding met onszelf en de aarde, in verbinding met de zwaarte in dat gebied, vol vertrouwen in de draagkracht van het bekken. Pas dan kan de adem van onderaf opstijgen en de flanken en de borst helemaal vullen, alwaar we verbinding maken met de ander, alwaar we lichtheid, ruimte en vrijheid kunnen ervaren. Maar die onderste ademruimte is de basis, als daar geen juiste tonus is dan uit zich dat naar boven toe in het lichaam. Als we bijvoorbeeld continue onze bilspieren en onderrug aanspannen en zo de onderrug afvlakken, dan is de bovenrug rond, de schouders naar voren, het hoofd naar voren. Of bij een zogenaamde militaire rug waarbij de onderrug hol getrokken is, wordt de borst er sterk uitgetild. In beide gevallen is er een zogenaamde ‘knik’ in het midden van de romp, precies waar het middenrif zich bevindt, de grootste ademspier die dan ernstig belemmerd wordt in zijn bewegingsmogelijkheid. Dus het begint bij de juiste tonus in onderrug, onderbuik en bekkenbodem.

De bekkenbodem is een hangmatje van 3 spierlagen tussen het schaambeen aan de voorzijde en de stuit aan de achterzijde, met daarin bij de vrouwen drie kringspieren en bij de mannen twee. De voorste kringspier rondom de urinebuis, de achterste kringspier rondom de anus en de middelste rondom de vagina, bij mannen is het midden het gebied tussen de anus en de geslachtsdelen, het perineum. Door de bekkenbodem bewust te maken en te trainen kunnen we de adem ontvangen in de onderste ademruimte. Zodat van daaruit de adem de hele borst kan vullen. De adem van onderaf, die ons thuis laat zijn in onszelf en ons tegelijkertijd opent voor de ander en de wereld rondom.

We zijn in balans als we in verbinding zijn met onszelf zonder de ander te verliezen. Als we in verbinding zijn met de ander zonder onszelf te verliezen. Maar daartoe dienen we goed geworteld te zijn in onszelf om van daaruit uit te reiken naar de ander, naar de wereld rondom. Vanuit een stevige basis. Die basis bevindt zich in de onderbuik, de onderrug en de bekkenbodem. Als we de adem kunnen ontvangen in de basis, in die onderste ademruimte, dan voelen we ons geaard en stabiel. Van daaruit kan de adem de flanken in beweging brengen en van daaruit de hele borst alwaar er verbinding is met de ander en de wereld rondom. De adem van onderaf. Dat is een hele andere ervaring als de adem van bovenaf, die we ervaren als we gestrest of gehaast zijn.

Het mobiliseren van de onderste ademruimte helpt ons de adem te ontvangen in dat gebied. Door de juiste tonus in dat hele gebied te brengen. O.a. door de onderrug vrij te maken want de onderrug is vaak te gespannen, omdat we door onze leefstijl en te veel zitten, de buitenliggende bewegingsspieren continue inzetten voor onze houding. Bewegingsspieren kun je inzetten om te bewegen, daarna moeten ze rusten en herstellen. Dus als deze continue ingezet worden dan verkrampen en verstijven ze. Onze rug wordt dan een soort harnas, immobiel, een belemmering voor de adembeweging in de onderste ademruimte. Verder door de onderbuik te trainen, want de onderbuik is vaak te slap, waardoor er weinig beweging mogelijk is, alweer een belemmering voor de adem in onze onderste ademruimte. En door de bekkenbodem bewust te maken en te trainen. Vaak is de achterkant te gespannen, meegaand met de onderrug en de voorkant te slap. Als we de juiste tonus brengen in dit hele gebied dan ontwikkelen we kracht in de dieper gelegen houdingspieren,  de inner core.  Andersom ook, een actieve, dragende inner core geeft de onderbuik, de onderrug en de bekkenbodem de ruimte om vrij te bewegen en de adem te ontvangen. Zodat we thuis zijn in onszelf. In diepe verbinding met onszelf en er een diepe verbinding kan ontstaan met de ander.

Zuiver handelen, belangeloos handelen is het gebied van 4^de chakra, het gebied van de borstwervels met de uitstraling naar de borst, de schouders, de armen, de handen. In dit gebied overstromen we van liefde, vreugde en compassie. Hier verbinden we ons met de ander, met de wereld rondom. Om die energie te laten stromen zullen we de energie omhoog moeten brengen van 3^de naar 4^de chakra. 3^de Chakra is het gebied van de lendenwervels met de uitstraling naar de flanken, naar voren, naar die hele ribbenring. Dit is het gebied van het ik-besef, het ego. Om de energie omhoog te brengen van 3^de naar 4^de chakra moeten we het ego overstijgen. Het ego kan alleen overstegen worden als we goed geworteld zijn in onszelf. En dat is het gebied van 1^e chakra, het gebied rondom de stuit, alwaar we ons verbinden met de aarde. Daar waar het gaat om overleven, om gezondheid, voeding en veiligheid. Pas als we goed geworteld zijn in onszelf, thuis zijn in ons zelf kunnen we ons gaan verbinden met de ander. M.a.w. pas als we de adem, de drager van energie, ontvangen in de onderbuik, de onderrug en de bekkenbodem, kunnen we de adem volledig ontvangen in de flanken en vandaaruit in de borst. Dan stijgt die energie omhoog naar 4^de chakra.

In verbinding zijn met jezelf, zonder te ander te verliezen; in verbinding zijn met de ander zonder jezelf te verliezen. Dat is balans. Dat is waar yoga over gaat. Je kunt het zien als een lemniscaat, zo’n liggende 8, het oneindigheidsteken. In de ene cirkel is de verbinding met jezelf, in de andere de verbinding met de ander. Zit je vast in de ene of in de andere cirkel dan is er geen balans. Het gaat er om dat er beweging is, dat het blijft stromen van de een in de ander. En zo ook in de yogabeoefening. In de buitenwereld ben je continue naar buiten gericht, in de yogabeoefening keer je naar binnen. Kun je dat in balans brengen, door die verbinding die je ervaart met jezelf in yoga mee te nemen als je weer de buitenwereld instapt. Jezelf niet verliezen in die verbinding met de wereld rondom. Thuis zijn in jezelf zodat je kan overstromen van liefde, compassie en dankbaarheid.