Reflectie Vertrouwenkameel-300x300

Als we in de yogaboefening achteroverbuigingen maken, dan openen we de kwetsbare kant van het lichaam. De rugzijde is de beschermende kant, de voorzijde de kwetsbare kant. We openen onszelf voor de buitenwereld, we tonen onze kwetsbaarheid. Dat kunnen we alleen doen als we vertrouwen. Vertrouwen als tegengestelde van angst. Als we angstig zijn duiken we in elkaar en verkrampen. Als we vertrouwen ontwikkelen kunnen we ons openen. Vertrouwen in onszelf, dat we een fundamentele basis in onszelf hebben waarin we enkel Zijn zonder zelfafwijzing of zelfverheerlijking. Vertrouwen in het leven zoals het zich ontvouwt. Vertrouwen in het feit dat leven verandering is. Vertrouwen in de volheid van ieder moment. Vertrouwen dat de adem blijft stromen zolang je leeft. Dat laatste mag een open deur zijn maar vertrouw er maar op. Ontwikkel vertrouwen. En dan helpt het om de aandacht te wortelen in ons centrum, het gebied onder de navel bij de adem aldaar. Dan voelen we ons gecentreerd. Door bij iedere uitademing de buikwand licht naar binnen te trekken merk je dat de buik vanzelf loslaat en opbolt bij de inademing. Die adembeweging is heel concreet aanwezig in het hier en nu. Aandachtig aanwezig in je centrum, dan denk je vanuit basis, voel je vanuit je basis, beweeg je vanuit je basis, zijn we in vertrouwen, daar waar we enkel Zijn.

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.

Reflectie Een kalme geestbuik adem

Als we met ujjayi uitademen, de stemspleet vernauwen door de letter m te fluisteren met de lippen gesloten, dan vertragen en verlengen we de uitademing. Uitademen is loslaten, ontspannen. En merken we dat niet alleen het lichaam ontspant maar ook de geest. Een ontspannen geest is een geest die als het ware uitgezoomd is en zowel het gemak als het ongemak waarneemt zonder zich in het één of het ander te verliezen. Dan worden we niet langer geleefd door ons gewoontepatroon om almaar het ongemak te vermijden en het gemak te behouden. Want dat is wat we continue doen, een diep ingesleten gewoontepatroon wat we niet eens meer door hebben. En als dat dan niet lukt om het ongemak te vermijden en het gemak te behouden dan zijn we gefrustreerd of boos. Worden we geleefd door ons gewoontepatroon. Om dit helder te zien hebben we een kalme, uitgezoomde geest nodig. Yoga biedt ons de mogelijkheid om onze geest te kalmeren, o.a. met het verlengen van de uitademing met ujjayi. Maar wellicht nog belangrijker is om de buik te betrekken bij die uitademing. Door bij iedere uitademing de buikwand actief naar binnen te trekken kunnen we de uitademing nog verder verlengen en verdiepen. Spieren kun je die opdracht geven, om aan te spannen, kort te worden. Als je bij de uitademing de buikwand naar binnen trekt, wordt het middenrif naar boven geduwd, de longen leeg. En kan bij de inademing vanzelf de buik los gelaten worden, het middenrif zakt, de longen worden optimaal gevuld. Zowel ujjayi als het betrekken van de buik bij de uitademing kalmeert onze geest zodat we helder kunnen zien hoe wij lijden aan dit leven door onze diep ingesleten gewoontepatronen.

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.

Reflectie  Ujjayionthechten

We hebben gemerkt dat als we uitademen niet alleen het lichaam dieper ontspant, maar ook de geest. Als de geest ontspant dan zoomt hij als het ware uit, opent zich en wordt transparant. Zodat we zowel het ongemak als het gemak tegelijkertijd kunnen waarnemen zonder dat we ons verliezen in het één of het ander. Dus uitademen helpt ons de geest te kalmeren,  zodat we helder kunnen zien. En dat is de essentie van Yoga. Yoga biedt ons een aantal mogelijkheden om de uitademing te verlengen en te vertragen. Bijvoorbeeld door een klank te laten klinken, waarbij we niet alleen de uitademing verlengen maar ook het lichaam van binnenuit ruim trillen. Bij de ii-klank verruimen we de nek, bij de oe-klank de onderbuik en bekkenbodem. Maar als we een klank laten klinken ademen we uit door de mond, wat een minder beheerste adem is waarbij we ook energie (prana) verliezen. Juist de energie die ons vitaal houdt. Ujjayi is dan een manier van ademen waarbij we die vitaliserende energie behouden omdat we in en uitademen door de neus. Bij ujjayi versmal je de stemspleet door de stembanden iets aan te spannen. Door de letter M te fluisteren met de lippen zacht gesloten hoor je een zacht ruisen achter in de keel. Of door het bewasemen van een bril of ruit met de lippen gesloten krijg je hetzelfde effect. De stemspleet versmalt waardoor de uitademing verlengt, vertraagt en bovendien helemaal gelijkmatig naar buiten stroomt van het begin tot het eind. Zuchten is dus echt iets anders, waarbij de adem wegloopt aan het eind, alweer met verlies van prana. Als we met ujjayi de uitademing verlengen ontspannen we lichaam en geest, en worden we niet langer geleefd door ons gewoontepatroon om het ongemak te vermijden en het gemak te behouden. Maar zijn we met dat wat is. Niets meer, niets minder.

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.

Oudere berichten »