Reflectie:  Pari Purna Pranayamabhastrika

Pari betekent rondom, purna betekent vol, overvloedig maar ook voltooid. Pranayama betekent beheersing van levensenergie waarbij de adem de drager is van levensenergie. Dus pari purna pranayama betekent vrij vertaald: de volledige adem. De uitvoering gaat als volgt: bij de uitademing word krachtig de navel ingetrokken, zodat bij de inademing de buikwand optimaal losgelaten kan worden, het middenrif zakt en de longen volledig vult, met de borst er actief uit getild zonder de schouders te heffen. Uitademend ontspant de borst, de navel krachtig ingetrokken, inademend buik los, borst er actief uit tillen, enz. enz. De volledige adem heeft zowel effect op het lichaam als op de geest. Lichamelijk is er bij de inademing optimale vulling van de longen tot in de longtoppen zodat er optimale opname van zuurstof is waar alle cellen in ons hele lichaam van profiteren. Bij de uitademing word ook het restje lucht wat bij een normaal adempatroon achterblijft in de verre longtoppen er helemaal uit geduwd zodat de longen helemaal ververst worden. Die optimale opname van zuurstof in de hersenen heeft ook invloed op de geest: de geest wordt helder en stil. Precies het doel van yoga, zodat we helder kunnen zien wie we werkelijk zijn. De volledige adem is tevens een spiegel voor ons: wellicht ontdekken we dat we niet de volledige capaciteit van de adem kunnen benutten door emotionele en fysieke blokkades. Of ontdekken we dat de wil onbekende gebieden in ons niet kan ontsluiten. Tegelijkertijd kan deze ademoefening ons helpen onze geestelijke vermogens te ontwikkelen. De volledige adem is een pranayama die je bij voorkeur onder begeleiding aanleert, met als advies: oefen met vreugde en aandacht.

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.

Reflectie:  Pranayamaonthechten

Een vrij lichaam geeft ruimte voor een vrije adem, geeft ruimte aan een vrije geest. En een vrije geest is een kalme en vredige geest. Zodat we helder zien wie we zijn en wat we te doen hebben. En dat is yoga: “Yoga is het stilleggen van de wervelingen van de geest. Dan is het ziende thuis in zichzelf”. (Uit Yoga Sutra’s van Patañjali). Dus het lichaam vrij, goed uitgelijnd zodat er een natuurlijke vrije adem is. En die natuurlijke adem ervaren we dan van onderaf: de inademing zet de onderbuik, de bekkenbodem en onderrug wat uit (onderste ademruimte) en van daaruit de flanken (middelste ademruimte) en vandaaruit de borst, bovenrug, oksels en sleutelbeenderen (bovenste ademruimte). Dit in tegenstelling tot ons dagelijkse adempatroon of als we stress ervaren. Dan ervaren we de adem van bovenaf, hoog en oppervlakkig in de borst. Hoe minder we ons bemoeien met die natuurlijke ademstroom, hoe vrijer de adem.

De yogi’s nu hebben ontdekt dat als we juist de adem gaan beheersen door pranayama, we een kortere route nemen naar de verstilling van de geest. Prana betekent levensenergie. Yama betekent beheersing. Pranayama is dan beheersing, zoals je een taal beheerst, van prana. De adem is de drager van prana, dus vrij vertaald betekent pranayama adembeheersing. De volledige adem is een pranayama waarbij we die natuurlijke adembeweging van onderaf stimuleren door actief de buikspieren te betrekken bij de adem. Inademend de buik los (spieren kun je niet de opdracht geven om lang te worden, alleen maar om los te laten) en van daaruit de flanken verbreden, alwaar de tussenribspieren belangrijke ademspieren zijn, en van daaruit de borst breed, zonder de schouders op te trekken! Het middenrif , de grootste ademspier heeft dan ruimte om te zakken, wat de longen naar beneden trekt en vult. Uitademend kan op twee manieren, de eerste is eerst de borst ontspannen en dan actief de navel intrekken, de tweede manier is om eerst de navel in te trekken en dan de borst te laten zakken. Hoe harder we de navel in trekken, de buikspieren actief verkorten en naar binnen trekken, hoe dieper we de buik daarna los kunnen laten, de inademing naar binnen kan stromen en de hele longen gevuld kunnen worden tot in de hoge longtoppen.  Er is dan optimale opname van zuurstof, de geest wordt helder en stil.

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.

Reflectie:  De plaatsing van het hoofdrechte rug

Een vrij lichaam geeft ruimte aan een vrije adem. Zodat we optimaal prana (levensenergie) op kunnen nemen en ons vitaal en in balans voelen. Een vrij lichaam betekent dat het lichaam goed is uitgelijnd. Zodat het skelet en de dieper gelegen houdingspieren ons dragen en alle buiten liggende bewegingsspieren ontspannen. Als er een ‘knik’ in de uitlijning van het lichaam zit zullen de bewegingsspieren continue ingezet worden om dat te compenseren. Maar bewegingsspieren zijn spieren die je kort in kunt zetten om te bewegen en daarna moeten ze herstellen. Als je ze continue aanspant komt er overbelasting en blessures. Maar bovenal belemmert het inzetten van de bewegingsspieren om het lichaam te dragen een vrije en natuurlijke adem.

Het lichaam goed uitlijnen betekent in eerste instantie meegaan met de zwaartekracht naar beneden en het lichaamsgewicht toelaten in het midden van de voet bij het staan, of midden op de zitbeenderen bij het zitten. Waardoor er een moeiteloze opwaartse kracht ontstaat via de wervelkolom naar de kruin. Waarbij niet alleen die wortels belangrijk zijn maar ook de lengte naar de kruin; de plaatsing van het hoofd. Het hoofd is als een bal dat balanceert op een stokje, de nek. Het hoofd weegt gemiddeld zo’n 7 á 8 kilo. Dat is zwaar! Til maar eens een tas met 8 pakken melk. Dus je kunt je voorstellen dat het van groot belang is dat de nek recht (zonder ’knik’) onder het hoofd staat, zodat het het hoofd moeiteloos kan dragen. Het hoofd wordt gedragen door de nekwervels die midden door de hals lopen, dus niet aan de achterkant, waar we weliswaar de doornuitsteeksels voelen, maar die zitten helemaal aan het uiteinde van de wervels. En eindigt achter het gebied waar we de klank ‘k’ kunnen maken. Als je de lijn van de wervelkolom doortrekt omhoog dan eindigt hij in de kruin, het kuiltje 8 vingerbreedtes vanaf de wenkbrauwen, het gebied van de fontanel. Een rechte nek die het hoofd moeiteloos kan dragen begint al bij de basis. Als er ook maar ergens een onderbreking/knik in de uitlijning van het lichaam is heeft dat effect op de stand van de nek. Met als gevolg dat de nekspieren verkorten met alle nekklachten van dien. Het verlengen en ontspannen van de buiten liggende nekspieren kan ruimte geven om kracht te ontwikkelen in de dieper gelegen houdingspieren en merken we een ongekende kracht in dat gebied. Het lichaam uitgelijnd met het hoofd licht dansend op de nek geeft de adem ruimte zodat we vitaal en in balans zijn.

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.

Oudere berichten »