STILTE DAG   een ééndaagse retraite

zondag 28 november 2021  10.30 – 16.30 uurMist

 

  “Als je het contact met de innerlijke stilte in jezelf verliest, verlies je het contact met jezelf”. Eckhart Tolle

Een hele dag doorbrengen in stilte met ondersteuning van yoga en meditatie, een heerlijke vegetarische lunch, een wandeling in de Kennemer Duinen met aansluitend een gongbad  geeft een intense ontmoeting met jezelf. Door de drukte de drukte te laten ontstaat er verbinding. Je ontwikkelt het onderscheidingsvermogen: wat is waar, wat is niet waar, wie ben ik en wat heb ik te doen. Maskers en rollen worden helder en je kunt afleggen wat niet langer nodig is. Er ontstaat een gevoel van eenheid, éénzijn met al, niet langer afgescheiden.  Ontspannen, heel, in verbinding, ga je naar huis.

 Locatie: Yoga bij San te Santpoort-Zuid.  Kosten: € 69,50. Inclusief vegetarische lunch. Er is plaats voor maximaal 6 personen.

Inschrijven via info@yogabijsan.nl.

 

*****************************************************************************************************************************************

Reflectie:   De bovenste ademruimtevreugde 2

De bovenste ademruimte is de ruimte in de hele borst, vanaf het middenrif tot aan de keel. Met daarin de longen die steunen op het middenrif en de longtoppen die uitreiken tot de sleutelbeenderen. Deze ruimte is niet scherp afgescheiden van de middelste ademruimte, ze overlappen deels. Maar iedere ademruimte heeft zijn eigen kwaliteit: de adem in de onderste ademruimte verbindt ons met de aarde en geeft stabiliteit, gezondheid en veiligheid. De adem in de middelste ademruimte geeft ons zelfvertrouwen en maakt de verbinding tussen binnen- en buitenwereld. De adem in de bovenste ademruimte verbindt ons met de wereld rondom en de kosmos, met spiritualiteit. Hier ervaren we lichtheid, vrijheid en vreugde. Van hieruit kunnen we letterlijk onze vleugels uitslaan en onszelf ontplooien. En dat uitslaan van onze vleugels heeft alles te maken met de beweeglijkheid van onze armen en van onze schouders. Als we kijken naar de schoudergordel, die gevormd wordt door de schouderkoppen, de schouderbladen, de oksels en de sleutelbeenderen, dan zien we dat die hele schoudergordel maar op één plek verbonden is met de borstkas, namelijk via de sleutelbeenderen aan het borstbeen. De hele schoudergordel zweeft los van de borstkas, als een zijden blouse op een hangertje. Maar vaak is het schoudergebied gespannen en compact, de schouderbladen als het ware verkleeft aan de borstkas. Als we het schoudergebied bewust worden en vrij maken, dan ontstaat er ruimte voor de adem in de hele bovenste ademruimte. En kunnen we lichtheid, vrijheid en vreugde ervaren. Vreugde dat we het leven ten volle mogen leven.

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.



Reflectie:   Het ademritmezencirkel (2)

Een natuurlijk ademritme heeft een inademing, gevolgd door een uitademing gevolgd door een pauze, die telkens vloeiend in elkaar overgaan, als in een cirkel. Een drie-eenheid waarbij de één niet zonder de ander kan, de één de ander opwekt. Inademen is energie opdoen, ontvangen, leven: onze eerste ademtocht in het leven is een inademing. Uitademen is loslaten, geven, sterven; onze laatste ademtocht is een uitademing. De pauze na de uitademing is bestendigen, blijven, enkel zijn, leeg en stil. Waarin er weer ruimte komt voor een inademing enz. enz. Zoals het leven dat een scheppende kracht, een vernietigende kracht en een behoudende kracht heeft, mooi verbeeld in Brahma, Krishna en Vishnu, waarbij de één niet kan bestaan zonder de ander.

Het is van groot belang dat de adem vrij is, het ritme van de adem in balans, want de adem is de drager van prana , levensenergie. Het natuurlijke ademritme de ruimte geven doen we door ons er niet mee te bemoeien. Want hoe meer er een ik is die van alles moet of van alles wil, hoe meer we ingrijpen op die natuurlijke ademstroom. Hoe meer we aannames en gewoontepatronen volgen en de teugels strak in handen willen houden, hoe meer we ‘ikken’ zou je kunnen zeggen, hoe meer het ademritme verstoort wordt. Als er dan nauwelijks een uitademing en helemaal geen pauze meer is, dan raken we uitgeput en opgebrand. We nemen niet of nauwelijks prana op. Het gaat er dan ook om dat we steeds meer vertrouwen ontwikkelen dat hét ademt in ons, steeds minder een ik, die zich ermee bemoeit. Het sleutelwoord is hier dan ook: laten. De inademing laten komen, de uitademing laten gaan, de pauze toelaten. Het niet-doen. Een uitdaging in onze doe-maatschappij. En dan helpt het om de adembeweging letterlijk te voelen in het lichaam: het uitzetten bij de inademing, het terugkomen bij de uitademing en het blijven in de pauze. Hoe staat het met jouw ademritme zo gedurende de dag? Kun je dat met open en nieuwsgierige aandacht waarnemen?

Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.

Oudere berichten »