Reflectie: Geduld
Geduld is een enorm vruchtbare grond voor je meditatie. Als je geduld betracht in de meditatie dan kan datgene wat zich voordoet zich aan je tonen. Zo ook in het dagelijks leven, met geduld kan het leven zich ontvouwen zoals het is, niet zoals jij het wenst. En dat betekent dat je niet overal meteen bovenop springt om alles te controleren en beheersen maar juist als het ware achteroverleunt. Achteroverleunen en tegelijkertijd heel wakker aanwezig in het hier en nu. Jon Kabat-Zinn schrijft hierover:…. “Als je tijdens je meditatie je aandacht richt op het zachte ritme van je eigen adem, merk dan op hoe het denken je van tijd tot tijd verleidt tot iets anders, tot de wens je tijd te vullen of tot het willen veranderen van wat er gebeurt. Blijf, in plaats van jezelf op die momenten te verliezen, geduldig letten op je adem en merk scherp op wat zich in elk moment ontvouwt: laat het zich ontvouwen zoals het wil, zonder het iets op te leggen….kijk er alleen maar naar, adem alleen maar…wees de belichaming van stilte, verander in geduld.”
Tot slot een tekst om op te mediteren van Lao-Tse uit de Tao-te tjing:
Heb je geduld te wachten tot je modder zakt, het water helder wordt? Kun je in stilte verwijlen tot de juiste handeling vanuit zichzelf ontstaat?
Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.
Reflectie: Discipline-liefde-geduld
Om iedere dag 10 minuten stil te gaan zitten in meditatie vereist discipline. Het lichaam volledig stil te zetten en met de aandacht naar binnen te keren vereist discipline. En dan ook nog aandachtig aanwezig zijn in het hier en nu gedurende die 10 minuten vereist discipline. Maar we hebben gemerkt dat discipline van buiten af opgelegd niet werkt. Het moet van binnenuit ontstaan. En dat gebeurd als het vanuit liefde ontstaat. Al eerder gezegd, als je het jezelf gunt. Dan kunnen we die discipline of inspanning opbrengen om iedere dag de tijd te nemen voor onszelf, om te verstillen. Maar discipline en liefde kunnen niet zonder geduld. Geduld is een geweldig vruchtbare grond voor meditatie. Geduld geeft ons de ruimte om te verstillen en waar te nemen. Zodat dat wat langs komt zich kan ontvouwen. Zoals de seizoenen zich ontvouwen, zo ontvouwt het leven zich. Met geduld kunnen we dat de ruimte geven. En dat wordt heel mooi weerspiegeld in de adem. Inademen is energie opdoen, actie ondernemen, de touwtjes in handen nemen, uitademen is loslaten, ontspannen, de teugels laten vieren en in de pauze na de uitademing is het stil, zijn we in balans. Kunnen we in die pauze geduldig wachten, tot die inademing zich vanzelf weer aandient? Of hollen we maar door en is er helemaal geen pauze na de uitademing? Kunnen we diep vertrouwen op het feit dat ons systeem de adem vanzelf regelt of is er steeds een ik die adem wil ‘halen’? Oefen geduld, te samen met discipline en liefde.
Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.
