Reflectie: liefde en stilte in 2019
Het thema van de afgelopen weken : innerlijk stilte.
Eckhart Tolle schrijft: “Als je het contact met de innerlijke stilte in jezelf verliest, verlies je het contact met jezelf”.
De adem als leidraad naar die innerlijke stilte, de inademing is vol leven, de uitademing vol loslaten en de pauze na de
uitademing vol van stilte. In een mooi gedicht van M. Vasalis zijn eb en vloed als de in- en uitademing.
De stilte na de uitademing is dan tijdloos. Zelfloos.
Eb
Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat.
Iedere minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten.
Waterdun omhuld door het ogenblik.
Zuigende eb van het gemoed,
Dat de minuten trekt en dat de vloed
Diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?
M. Vasalis
Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.
*************************************************************************************************************************************
Reflectie: De innerlijke stilte verdiepen
De innerlijke stilte verdiepen in de yogales, is het verstillen van lichaam, adem en geest. Door letterlijk te verstillen in de houding en ons te richten op de verstilling in de adem, verstilt onze geest. Die stille kwaliteit van de adem is te vinden in de pauze ná de uitademing. De inademing laat het lichaam wat uitzetten en is leven, energie opdoen; de uitademing laat het lichaam wat terugkomen en is sterven, loslaten; de pauze na de uitademing is een staat van zijn, stil en leeg. Door nu in de statische houding heel bewust de adem te volgen met gebruik van de mantra: ” in, uit, leeg”, worden we ons bewust van die pauze na de uitademing, begint de adem te verstillen, begint de geest te verstillen. Maar een onrustige geest zal zich verzetten tegen die verstilling. De geest gaat dwalen of wordt slaperig, de geest heeft allerlei trucjes om maar niet aanwezig te hoeven zijn in die verstilling. Maar door telkens liefdevol terug te keren met de aandacht bij de adembeweging en met name de pauze na de uitademing zal uiteindelijk de geest verstillen. Die stille geest kunnen we ook bereiken door de nek te verlengen. Want een lange nek is een ontspannen nek en laat ons stil worden in onszelf. Dit is het gebied van vijfde chakra, het gebied van onthechten en loslaten. Als we voorbij dat wat we als prettig of onprettig ervaren gaan, werkelijk onthecht, open voor het leven zoals het zich aandient, ontstaat er een innerlijke stilte waar enkel de ervaring van bliss is. Gelukzaligheid.
Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.
*************************************************************************************************************************************
Reflectie: Relatie geest – adem
Er is een directe relatie tussen de geest en de adem. Als onze geest gejaagd en onrustig is, is onze adem ook gejaagd en onrustig. De adem is dan kort, onregelmatig, hoog, en hoorbaar. Als we bijvoorbeeld een spannende film kijken dan heeft dat invloed op onze adem. Omgekeerd ook: als de adem onrustig is, dan maakt dat de geest onrustig. Als we steeds heel hoog en kort met veel geluid inademen dan worden we opgefokt. De meeste van ons hebben een adempatroon die de geest onrustig maakt, dit kan zijn ontstaan door veel stress en weinig herstel, of een ongeluk of trauma die plots ons adempatroon heeft veranderd. Een vicieuze cirkel waarin we de onrust in onszelf in stand houden.
In yoga gaat het juist om de geest rustig te maken en dus de adem te kalmeren. Een diepe, lange, gelijkmatige en onhoorbare adem is een kalme adem. Yoga leert ons twee manieren om de adem te kalmeren. Door enerzijds ademoefeningen te doen, dus in te grijpen in ons adempatroon. En anderzijds door bewustzijn te ontwikkelen van de adem zoals die is. Vooral dat laatste is voor ons hier in het westen lastig, iets te laten, i.p.v. te doen. Enkel bewust zijn van de adem zoals die stroomt; kort of lang, diep of oppervlakkig, vloeiend of in horten en stoten, hoorbaar of geruisloos, met wel of niet pauzes tussen de in- en uitademing. Vertrouwen hebben in het systeem die regelt dat de adem in ons stroomt, steeds minder een ik die ademhaalt. De adem wordt dan stiller en stiller, de geest stiller en stiller. Beide manieren, dus zowel adembeheersing als adem bewustzijn, verbeteren aanzienlijk onze gezondheid en ons hele welzijn. Bovendien horen we dan die innerlijke stilte, komen we in die ruimte die we in ware essentie zijn, waarin heel helder is wat we te doen hebben in dit leven.
Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.
*************************************************************************************************************************************
