Reflectie: Samenvallen met dat wat ís
De herfst is begonnen, de dagen zijn korter en het weer wisselvalliger, een tijd om naar binnen te keren. En dan is het waarnemen van sensaties in het lichaam een mooi hulpmiddel. De prettige sensaties met de neiging om die vast te houden, de onprettige sensaties met de neiging om ons daartegen te verzetten en de neutrale sensaties met de neiging om daarvan weg te dwalen, te gaan dagdromen. Die neigingen die vaak gewoontepatronen zijn geworden kunnen ons leven bepalen. Door gewaar te zijn van de sensaties en de daaruit voortkomende gewoontepatronen leren we onszelf kennen. En zijn we niet langer slaaf van onze gewoontepatronen.
Een ander hulpmiddel om naar binnen te keren is de adem in het lichaam waar te nemen, het brengt je volledig in het hier en nu, want het lichaam is hier en de adem is nu. Yoga biedt ons de mogelijkheid dit te oefenen en te onderzoeken. Door in de yogahouding telkens het punt op te zoeken waar het nét ongemakkelijk wordt en daarin te verstillen, kun je de sensaties en de neigingen waarnemen, maar ook de adem. Ben je iemand die graag de grenzen opzoekt en daar liefst overheen gaat, kom dan wat terug in de houding want anders ga je voorbij dat punt; ben je iemand die het ongemak vermijdt en halt houdt ver voordat het ongemak zich aandient, ga dan eens wat verder in de houding want anders kom je niet bij dat punt. En op het moment dat je letterlijk de adembeweging kan ervaren in dat punt waar het net wat ongemakkelijk is, in die schurende sensatie, dan voel je dat je samenvalt met dat wat ís. Dan doe je de houding niet meer maar dan bén je de houding. Dan zijn de wervelingen van de geest gekalmeerd, zodat het ziende thuis is in zichzelf.
Vind je deze reflectie mooi of interessant, of op een andere manier waardevol?
Meld je dan aan bij reflectie@yogabijsan.nl dan ontvang je de reflectie elke week in je mailbox.
*************************************************************************************************************************************